Cukrzyca insulinoniezależna jest również określana jako cukrzyca wieku dorosłego lub prosto: typu 2. Czym charakteryzuje się ten typ i czy można się przed nim uchronić? Jak wygląda życie z cukrzycą insulinoniezależną?
O czym przeczytasz w tym artykule?
- Cukrzyca insulinoniezależna – charakterystyka
- Czy można się uchronić przed zachorowaniem?
- Przyczyny zachorowań
Sprawdź także: https://sensesrestaurant.pl/normy-cukrzycy/
Cukrzyca insulinoniezależna – charakterystyka
Ten typ cukrzycy uznawany jest obecnie za chorobę cywilizacyjną. Szacuje się, że stanowi około 90% wszystkich zachorowań na cukrzycę. Dotyka on w dużej mierze osób dorosłych i starszych, ale zdarza się, że jest zdiagnozowany już w najmłodszym wieku. Ma to związek z coraz częściej występującą nadwagą i otyłością u dzieci i młodzieży.
Przy cukrzycy insulinoniezależnej trzustka produkuje odpowiednie ilości insuliny, jednak komórki nie mogą jej pobierać. Prowadzi to do wzrostu poziomu cukru we krwi i pojawienia się typowych objawów.
Cukrzyca insulinoniezależna może rozwijać się nawet latami przed wykryciem i pojawieniem się poważniejszych objawów.
Przyczyny zachorowań
Do zachorowania na tę chorobę mogą przyczyniać się inne choroby, takie jak nadciśnienie tętnicze, choroby trzustki, układu krążenia, PCOS, wysoki cholesterol. Ryzyko zachorowania wzrasta również z wiekiem oraz u kobiet po przebytej cukrzycy ciążowej. Również w przypadku zachorowań w rodzinie, możemy być narażeni przez pewne uwarunkowania genetyczne.
Jednak do głównych przyczyn należy niezdrowy siedzący tryb życia. W związku z tym częściej chorują osoby cierpiące na nadwagę i otyłość. Wynika to z nieodpowiedniego żywienia i braku zbilansowanej diety. Znaczny wpływ ma również brak aktywności fizycznej i regularnych ćwiczeń.
Czy można uchronić się przed zachorowaniem?
Można zmniejszyć ryzyko zachorowania i uchronić się przed poważnymi konsekwencjami. Profilaktyka w tym przypadku polega na:
- zmianie nawyków żywieniowych. Głównie eliminacji lub znacznemu ograniczeniu produktów wysoko przetworzonych, w tym dań typu fast food. Warto poznać zasady żywienia bazujące na piramidzie zdrowego żywienia i stosować je w swojej diecie. Po pierwsze zamiana 2 lub 3 posiłków dziennie na 5 i regularne ich spożywanie. Spożywanie mniejszej ilości tłuszczów i słodyczy, a zwiększenie liczby świeżych produktów i przekąsek
- kontrolowanie wskaźnika BMI swojego ciała oraz poziomu zawartości tkanki tłuszczowej. Częściej chorują osoby, które zmagają się z otyłością i nadwagą, dlatego ważne jest aby kontrolować masę ciała
- włączeniu aktywności fizycznej do swojej codzienności. Na początku powinny to być regularne lekkie ćwiczenia lub spacery. W przypadku poprawienia swojej kondycji można zacząć uczęszczać na siłownię lub basen. Wysiłek fizyczny, nawet w niskim stopniu jest bardzo ważny, powinien jednak być regularny i odbywać się kilka dni w tygodniu
- regularny sen i ograniczenie stresu. Te dwa czynniki są równie ważne przy przeciwdziałaniu rozwoju cukrzycy typu 2. Długotrwałe narażenie na brak snu i stres prowadzi do podwyższenia poziomu cukru.
Cukrzyca insulinoniezależna aktualnie nie może być wyleczona, a jedynie kontrolowana. Oznacza to, że po zachorowaniu będziemy zmuszeni do zmiany wszystkich nawyków i ciągłego kontrolowania swojego stanu. Ten typ cukrzycy może doprowadzić do poważnych powikłań, więc warto zacząć przeciwdziałać jego rozwojowi jak najwcześniej.
